Visarend (Pandion haliaetus)

Een prachtige grote roofvogel met lange slanke, wat hoekige vleugels. Groter dan de buizerd of de Bruine kiekendief, maar wel veel kleiner dan de zeearend. Een  witte borst en donkere vleugels. In de vlucht valt de witte kop op en de trage vleugelslag. In de verrekijker zie je het fraaie zwarte masker over en achter de beide ogen. 

De visarend eet vrijwel alleen vis die hij grijpt met zijn scherpe kromme nagels na een snelle duikvlucht. Helaas heb ik dat nog niet kunnen fotograferen. 

Het is een echte kosmopoliet die (met ondersoorten)  in grote delen van de wereld voorkomt. Onze visarend maakt deel uit van een populatie die broedt in Noord- en Oost-Europa en overwintert in vooral westelijk Afrika. In Nederland overzomeren soms enkele vogels in de grote merengebieden. De grotere helderheid van veel meren en plassen de laatste jaren kan gunstig zijn voor de visarend. We hebben sinds 2016  een broedend paartje in de Biesbosch Mogelijk kunnen we op korte termijn  meerdere broedgevallen verwelkomen. 

We zien de visarenden wel in kleine aantallen tijdens de trek in het vroege voorjaar en aan het eind van de zomer. 

De foto’s hier heb ik gemaakt bij een nest in het Setesdal, Noorwegen, medio juli- begin augustus 2014. Het grote takkennest zit in de top van een oude grove den op een rotseilandje in de rivier de Otra. De twee jongen in het nest waren al bijna even groot als de ouders. Ze waren druk bezig met vliegoefeningen in en boven het nest. De jongen zijn nog herkenbaar aan de bonte tekening van het verenkleed (witte spikkels). Zelf vissen is er nog niet bij. 

De laatste dagen van ons verblijf (tweede week augustus) zagen we de ouderdieren helemaal niet meer. Ook een van de jongen was een dag later verdwenen. De klagerige roep om voedsel van de achterblijver droeg ver door de stille bossen. De trek naar het zuiden was begonnen.